Voor de omgeving

Angstklachten en zeker angststoornissen zullen een grote impact hebben op iemands leven, maar ook mensen uit de nabije omgeving zullen hier gevolgen van ondervinden.

Ben je bekommerd om een naaste die door een moeilijke periode gaat? Dan kan je hem of haar het best helpen door te luisteren zonder te oordelen, maar ook door zorg te dragen voor je eigen grenzen.

Een luisterend oor

Een luisterend oor bieden is van groot belang en helpt om een probleem te erkennen en mogelijk ook om hulp te zoeken indien nodig. Maar ga ook niet beschuldigen ("je doet het jezelf maar aan") of veroordelen ("je bent flauw") in de hoop iemand 'wakker te schudden'. Dat helpt niet, omdat iemand die angstig is vaak al gevangen zit in een draaikolk van negatieve gedachten.

Als naaste kan je echter geneigd zijn om iemand met angsten voortdurend gerust te stellen, te ondersteunen, taken over te nemen of mee te gaan in het vermijden van situaties. Tot op zekere hoogte is dit zeer begrijpelijk. Maar er komt een punt waarop je de problemen mee in stand gaat houden.

Door constant dingen over te nemen van iemand kan dan een patroon ontstaan van helper versus klager, waar je beiden niet gelukkiger van wordt. Integendeel. Je geraakt te veel betrokken, neemt zaken uit handen van de ander en je wordt voor alles verantwoordelijk. Uit frustratie kan je dan kritiek gaan uiten of kwaad worden. Of het tegenovergestelde, je neemt emotioneel afstand en je wordt onverschillig. Dit zet jullie relatie alleen maar meer onder druk en de klachten nemen toe.

Ongezonde patronen kunnen niet enkel ontstaan tussen partners, maar ook tussen een ouder en kinderen. Zo kunnen kinderen van een angstige ouder zich bijvoorbeeld gedwongen voelen om zaken over te nemen of om mee te gaan in rituelen die een dwangmatige ouder van hen verlangt.

Stel je grenzen en zorg voor jezelf

Samenleven met iemand die in hoge mate angstig is kan belastend zijn. Het kan allerlei tegenstrijdige gevoelens oproepen waar je niet altijd blijf mee weet. Voor jezelf zorgen is in die omstandigheden heel belangrijk.

Als de klachten zeer intens zijn en langer dan enkele weken aanhouden, moedig dan aan om professionele hulp te zoeken.

Ga niet voortdurend mee in allerlei vermijdingsgedrag. Als je partner bijvoorbeeld angstig is om ergens op bezoek te gaan, stimuleer dan om het toch te doen. Indien dit (nog) niet lukt, ga dan alleen en blijf zelf niet thuis.

Blijf zeker actief met zaken die je graag doet, je werk en je sociale contacten. Zorg er ook voor dat je zelf ergens terecht kan met je zorgen, twijfels en gevoelens. Blijf er niet alleen mee zitten en verberg niet voor iedereen dat er problemen zijn. Praat erover met mensen die je vertrouwt. Indien nodig kan ook jij beroep doen op een professionele hulpverlener.

Als er kinderen zijn, bevraag hen dan of ze het moeilijk hebben met de problemen van je angstige partner. Maak hen duidelijk dat ze zeker niet verantwoordelijk zijn voor deze problemen en dat ze steeds bij jou terecht kunnen.

Als je partner zelfdoding overweegt of je maakt je hier zorgen over, dan kan ook jij beroep doen op Zelfmoord 1813 of een andere hulpdienst.